موج خبری۱(ما تا آخر ایستاده ایم)

سیاسی/فرهنگی/اجتماعی/مسائل روز

موج خبری۱(ما تا آخر ایستاده ایم)

سیاسی/فرهنگی/اجتماعی/مسائل روز

انتقاد صریح آیت‏الله‏یزدی از هاشمی‏رفسنجانی

می خواهند برای رهبری تعیین تکلیف کنند

آیت الله محمد یزدی پنجشنبه شب درجمع اعضای شورای مرکزی کمیته امداد امام خمینی (ره) حاضر شد تا از پشت پرده های میدان سیاست بگوید و کسانی که در سایه درصدد محدود کردن اختیارات رهبری هستند.

به گزارش رجانیوز رییس دبیرخانه مجلس خبرگان اگر چه در سخنان خود نامی از کسی نبرد، اما قرینه ها مقصود او را به نمایش می گذاشت.

آیت الله یزدی با انتقاد از کسانی که قصد دارند تا وظایف و اختیارات رهبری را محدود کنند، گفت: برخی به منظور تضعیف جایگاه رهبری قصد محدود کردن اختیارات ایشان را دارند.

وی افزود: آنها قصدشان این است تا برای رهبری تعیین تکلیف کنند و مدام بگویند رهبری این کار را بکند و این کار را نکند.

آیت الله یزدی گفت: اصطلاحاتی نظیر فتوای شورایی، اجتهاد شورایی، حق حاکمیت، سازمان های بین المللی و حقوق بشر از جمله کلماتی هستند که بر اساس آن عده ای برای محدود کردن اختیارات رهبری از آنها استقاده می کنند.

وی افزود: آنها می گویند برای کار ولی امر باید مدت زمان تعیین کرد یا مجلس خبرگان مدت زمان هریک از رهبران را تعیین نماید.

رییس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: متاسفانه حتی برخی از شخصیت های برجسته کشور نیز به این حرف ها توجه می کنند.

وی گفت: در پیشگاه خدا باید شهادت داد در تاریخ اسلام بعد از رهبری امام راحل (ره)، مقام معظم رهبری تنها رهبری است که توانست این کشور و جامعه پر تلاطم را با وجود همه خطرات به شایستگی رهبری نماید.

آیت الله یزدی گفت: همگان باید توجه داشته باشند که فقط نظر رهبری ملاک است و باید آن را مد نظر قرار دهند و فریب این افراد را نخورند.

ali شنبه 28 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 10:57

نظرات 1 + ارسال نظر

تاریخ سرخ شنبه 28 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 12:40

پان ترکیست‌ها، با بهره‌گیری از بودجه‌های دولتی و دلارهای خارجی، از چیزی به نام قوم ترک به عنوان برده و قوم همیشه زیر ستم هیولایی به نام قوم فارس نام می‌برند! نخست باید بگویم، ما نه قومی به نام ترک و نه قومی به نام فارس در ایران داریم که اساساً بتوانیم آنان را در برابر هم بگذاریم. فارس نام زبانی است که بیشتر در شمال شرق ایران و دربار پادشاهان بدان گویش می‌شد که پس از غلبه زبان تازی بر زبان پهلوی، به کمک مردم ایران شتافت و توده‌های ایرانی با آغوش باز به پیشواز آن رفتند و در توسعه و گسترش آن کوشیدند و از سمرقند و بخارا و شروان و گنجه و آذربایجان گرفته تا کردستان و شیراز و اسپهان و توس و کاشان، بدان سخن‌ها گفته، شعرها ساخته و کتاب‌ها نوشته‌اند، بدین گونه است که زبان پارسی از آن تمام مردم ایران است و از آن هیچ توده و گروهی نیست و نماد فرهنگ ملی مردم ایران می‌باشد و پاسداشت آن، پاسداشت تمام مردم ایران زمین است.
اگر قومی به نام فارس هست، پس جایگاه آن کجاست؟ ممکن است ما استانی به نام فارس داشته باشیم، اما در آن استان ایل‌های کوچ نشینی ساکنند که «پاره‌ای» به نوعی ترکی گویش می‌کنند. اکنون دیگر قوم فارس چه صیغه‌ای است، ما ندانیم؟ از دگرسو ما نمی توانیم به ایرانی نژادان آذری که به یک زبان ترکی- ایرانی سخن می‌گویند نام ترک دهیم. شایان نگرش است که ترک و فارس چیزی است که در گفت‌وگوی عوام به کار می‌رود یا سر رشته داران برای آسانی کار بخش‌بندی خود، می‌کنند. وگرنه چیزی به نام قوم ترک (البته نه آذری) و قوم فارس هیچ پایه و بنیانی ندارد.
اینان با تعریف کردن کثیرالمله بودن ایران (برپایه همان تعریف که استالین از ملت کرد (افرادی که به یک زبان و لهجه سخن می‌گویند)، در پی آنند که زمینه‌های جدایی سرزمین‌های ایرانی را فراهم آورند، ما می‌پرسیم به گفته شما آیا ایران کثیرالمله است و نه هندوستان و پاکستان و عراق و ترکیه و روسیه و چین و ده‌ها کشور دیگر. (به گفته استاد شهریار: ملتی با یک زبان، تاریخ کی دارد نشان).
هنگامی که ایرانیان توانستند تازیان را کم کم سر جای خود بنشانند، صد افسوس گرفتار مردمانی شدند که ایرانیان در برابر آنان تازیان را آرزو کردند. تازیان برای آن‌که بتوانند برای همیشه از شر جنبش‌های ملی ایرانیان آسوده شوند و از دگر سو، خلافتی را که از چگالشان بدر رفته بود باز به چنگ آورند، با ترکان دست به دست هم می‌دهند و تازیان با بهره‌برداری از تعصبات سخت مذهبی ترکان که با برداشت‌های شخصی، قومی و قبیله‌ای هنگام بت پرستی‌شان، از اسلام به عنوان شگردی خونین برای از پای درآوردن مخالفانشان همی بهره می‌بردند، بهترین سود را برای سرکوبی ایرانیان بردند و ترکان نیز مشروعیت حکومت خود را از تازیان می‌گرفتند.
بدین گونه بیابان گردان نامتمدنی که تا چند سال پیش به سبب قدرت ساسانیان حتی خواب ورود به ایران را نمی‌دیدند اکنون سررشته‌دار، آن سرزمین گشته بودند. وقتی گفته می‌شود ترکان دارای آن ویژگی‌های اخلاقی ناپسند بودند، منظور نژاد زردی است که چنگیز و هلاکو، تیمور لنگ و آتیلا، چهار تن از خون‌خوارترین، ستم‌کارترین و بی فرهنگ‌ترین موجودات هستی، فرزندان آن نژاد بوده‌اند.
بزرگ‌ترین زیان این بیابان‌گردان، نداشتن دلبستگی به شهر و شهرنشینی بود که سبب گردید نهادهای مدنی در ایران که پایه‌های کهن چند هزار ساله داشت، به روز نگردد. به گفته بیهقی؛ «بیابان، ایشان را پدر و مادر است، همان گونه که ما را شهرها». خودکامگلی این حکومت‌های ایلی، نبود امنیت فردی، اجتماعی، اقتصادی و دادگستری به اینکه نهاد‌های مدنی در ایران شکل نگیرد شدت بخشید.